Η λύση του Lugol αναπτύχθηκε από τον Jean Lugol τον 19ο αιώνα. Το διάλυμα λαμβάνεται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται διαλυτοποίηση, η οποία αυξάνει τη διαλυτότητα μιας ουσίας. Το στοιχειακό ιώδιο είναι ελάχιστα διαλυτό στο νερό, αλλά με την παρουσία ιωδιούχου καλίου ως διαλυτοποιητή, μπορεί να επιτευχθεί ένα διάλυμα ιωδιούχου κατάλληλης συγκέντρωσης.
Για την παρασκευή του διαλύματος Lugol, διαλύστε ιωδιούχο κάλιο σε μικρή ποσότητα νερού και, στη συνέχεια, διαλύστε ιώδιο σε αυτό το συμπυκνωμένο διάλυμα ιωδιούχου καλίου. Μετά την πλήρη διάλυση, αραιώστε το διάλυμα με νερό για να σχηματιστούν 100 μέρη.
Αποθηκεύστε το ληφθέν διάλυμα Lugol σε δοχεία με γυάλινα πώματα για να το προστατεύσετε από την ηλιακή ακτινοβολία. Το διάλυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί δύο φορές την ημέρα προσθέτοντας 5-10 σταγόνες σε γάλα με μέλι, για παράδειγμα.
Το ιωδιούχο κάλιο υπάρχει ως λευκοί, υγροσκοπικοί κρύσταλλοι. Χρησιμοποιείται συνήθως ως συστατικό σε παρασκευάσματα ιωδίου, αποχρεμπτικά, αντιαθηροσκληρωτικά φάρμακα και φάρμακα για τη θεραπεία του θυρεοειδούς αδένα.
Ιώδιο – κοινώς γνωστό ως βάμμα ιωδίου.
Το ιώδιο έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό για σκοπούς απολύμανσης στην ιατρική. Είναι ένα αραιωμένο διάλυμα ιωδίου σε αιθανόλη, τυπικά με συγκέντρωση περίπου 901 TP3T κατ' όγκο, και περιέχει ιωδιούχο κάλιο ως διαλυτοποιητή. Το ιώδιο είναι ένα σκούρο καφέ υγρό που χρησιμοποιείται για την απολύμανση του δέρματος, μικροτραυμάτων, ακόμη και για τη θεραπεία του νερού.
Το ιώδιο μπορεί να απορροφηθεί μέσω του δέρματος και των βλεννογόνων, γι' αυτό συχνά συνιστώνται οι παραθαλάσσιες βόλτες. Για να προσδιορίσουμε εάν το σώμα μας χρειάζεται ιώδιο, ένα κομμάτι δέρματος μπορεί να υγρανθεί με ιώδιο το βράδυ, το οποίο θα κιτρινίσει. Το πρωί, το μεγαλύτερο μέρος του ιωδίου θα έχει εξαφανιστεί, υποδεικνύοντας ότι το δέρμα το έχει απορροφήσει. Αυτό χρησιμεύει ως ένα σήμα ότι το σώμα χρειάζεται ιώδιο, καθώς συχνά έχει έλλειψη.
Το ιώδιο είναι ένα εξαιρετικά ζωτικό στοιχείο στο οποίο βασίζεται ο οργανισμός. Τα ανεπαρκή επίπεδα αυτού του ουσιαστικού στοιχείου μπορεί να οδηγήσουν σε πολυάριθμα προβλήματα υγείας.
Υποθυρεοειδισμός και υπερπλασία του θυρεοειδούς: Η πάθηση αυτή χαρακτηρίζεται από μειωμένη έκκριση θυρεοειδικών ορμονών, η οποία μπορεί να διαγνωστεί με ειδική εξέταση. Τα συμπτώματα που συνοδεύουν τη νόσο περιλαμβάνουν αδυναμία, υπνηλία, κρύα άκρα, μειωμένη πνευματική και σωματική ικανότητα και μυϊκό πόνο. Η διαταραγμένη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί επίσης να προκαλέσει ταχεία αύξηση βάρους, στειρότητα, κόπωση, κατάθλιψη, επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, επιδείνωση της κατάστασης του δέρματος (ξηρότητα), αδυναμία και υπερβολική απώλεια μαλλιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας σημαντικός αριθμός ασθενών με διαταραχές του θυρεοειδούς εμφανίζουν καρδιακά προβλήματα. Το ιώδιο παίζει καθοριστικό ρόλο στη θεραπεία του θυρεοειδούς αδένα, καθώς οι υψηλότερες συγκεντρώσεις ιωδίου στον οργανισμό βρίσκονται στις θυρεοειδικές ορμόνες. Η έλλειψη ιωδίου διαταράσσει γρήγορα την καλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.
Ενδοκρινικές διαταραχές: Το ιώδιο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το ενδοκρινικό σύστημα στις γυναίκες. Ρυθμίζει τα επίπεδα των οιστρογόνων και μια ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει σε μεγέθυνση του μαστού, εξογκώματα, πόνο, ακόμη και καρκίνο.
Διαταραχές του νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου: Το ιώδιο είναι ζωτικής σημασίας κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, καθώς η έλλειψη αυτού του στοιχείου μπορεί δυνητικά να βλάψει το αναπτυσσόμενο νευρικό σύστημα του μωρού και να οδηγήσει σε νοητική υστέρηση.
Νόσος Χασιμότο: Πρόκειται για μια φλεγμονώδη διαταραχή, συγκεκριμένα χρόνια θυρεοειδίτιδα, η οποία μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματική για χρόνια. Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά του υποθυρεοειδισμού. Ένας σημαντικός αριθμός γυναικών επηρεάζεται από αυτή την πάθηση, πιθανώς λόγω διαταραχών του ενδοκρινικού συστήματος. Ωστόσο, τα ακριβή αίτια είναι ακόμα ασαφή και μπορεί να περιλαμβάνουν την υπερβολική και παρατεταμένη κατανάλωση ιωδίου, τη χρήση ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων, το στρες και τη γενετική προδιάθεση.
Ευερεθιστότητα και μειωμένη αντίσταση στο στρες: Συμπτώματα όπως η ανυπομονησία, το άγχος, η υπερβολική νευρικότητα και άλλα δεν πρέπει να αγνοούνται, καθώς μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη κατάθλιψης και σε μειωμένη αίσθηση χαράς στη ζωή.
Για την ηλεκτρονική αγορά ιωδιούχου καλίου, η συνιστώμενη πηγή θα είναι ο ιστότοπός μας. Δίνουμε προτεραιότητα στην παροχή ποιοτικών προϊόντων στην παγκόσμια αγορά.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η μέγιστη ημερήσια δόση ιωδίου είναι 600 µg, ενώ τα 2000 µg (2 mg) θεωρούνται τοξικά. Ωστόσο, δεν έχω συναντήσει συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Στον απόηχο της έκρηξης του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ, οι χορηγούμενες δόσεις ήταν περισσότερες από 30 φορές υψηλότερες από το τοξικό επίπεδο που ανέφερε ο ΠΟΥ. Στους ανθρώπους δόθηκαν 65 mg ιωδίου (ισοδύναμο με 10 σταγόνες διαλύματος Lugol).
Επί του παρόντος, η ημερήσια δόση ιωδιούχου καλίου που χρησιμοποιείται συνήθως στις Ηνωμένες Πολιτείες για ένα μέσο άτομο είναι 150 mcg (0,15 mg). Συνιστάται στις έγκυες γυναίκες να λαμβάνουν 220 mcg και κατά τη διάρκεια της γαλουχίας, η συνιστώμενη δόση είναι 290 mcg. Ωστόσο, μερικές φορές συνιστάται η χρήση υψηλότερων δόσεων, που κυμαίνονται από 300-400 mcg.
Ο Δρ. Abraham διεξήγαγε μελέτες σχετικά με τη δοσολογία ιωδιούχου καλίου, εξετάζοντας την ανταπόκριση του οργανισμού στην πρόσληψη ιωδίου. Σε μία δοκιμή, χορηγήθηκε δόση φόρτωσης 50 mg ιωδίου και μετά
Συμπερασματικά, το ιώδιο παίζει καθοριστικό ρόλο στον οργανισμό μας και η έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα υγείας. Η ικανότητα του δέρματος να απορροφά το ιώδιο υποδηλώνει την ανάγκη του οργανισμού για αυτό το απαραίτητο στοιχείο. Καταστάσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, οι ενδοκρινικές διαταραχές, οι διαταραχές του νευρικού συστήματος και η νόσος του Hashimoto συνδέονται στενά με την έλλειψη ιωδίου.
Ο καθορισμός της κατάλληλης δόσης ιωδίου είναι σημαντικός. Ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τη μέγιστη ημερήσια δόση στα 600 μg, υπάρχουν περιορισμένες διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Σε ακραίες καταστάσεις όπως η καταστροφή του Τσερνομπίλ, χορηγήθηκαν υψηλότερες δόσεις. Οι συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις ιωδιούχου καλίου ποικίλλουν, με τα μέσα άτομα να συμβουλεύονται να λαμβάνουν 150 mcg, τις έγκυες γυναίκες 220 mcg και τις θηλάζουσες 290 mcg. Ωστόσο, μπορεί να συνιστώνται υψηλότερες δόσεις έως 300-400 mcg.
Μελέτες του Δρ. Abraham έριξαν φως στην ανταπόκριση του οργανισμού στην πρόσληψη ιωδίου, με ένα τεστ φόρτωσης που δείχνει ότι ένα υγιές άτομο εκκρίνει 90% δόσης 50 mg εντός 24 ωρών. Αμερικανοί επιστήμονες προτείνουν ημερήσια πρόσληψη 1-3 mg μόλις επιτευχθεί επαρκής κορεσμός ιωδίου. Από την άλλη πλευρά, οι Ιάπωνες επιστήμονες συνιστούν πολύ υψηλότερες δόσεις, έως και 13 mg, κάτι που ευθυγραμμίζεται με την παραδοσιακή υψηλή πρόσληψη ιωδίου στην κουλτούρα τους.
Τελικά, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν αξιόπιστο ειδικό για ατομική ερμηνεία και εξατομικευμένη καθοδήγηση σχετικά με τη δοσολογία ιωδίου. Η διασφάλιση επαρκούς πρόσληψης ιωδίου μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής ή συμπληρωμάτων είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της συνολικής υγείας και την πρόληψη των ελλείψεων που σχετίζονται με το ιώδιο.
Το πολυγαλακτικό οξύ, που συνήθως αναφέρεται ως PLA, είναι ένα ανανεώσιμο και οργανικό θερμοπλαστικό μονομερές που προέρχεται από πηγές όπως το άμυλο αραβοσίτου ή το ζαχαροκάλαμο. Σε αντίθεση με τα περισσότερα πλαστικά που παράγονται από ορυκτά καύσιμα μέσω απόσταξης και πολυμερισμού πετρελαίου, η παραγωγή PLA χρησιμοποιεί πόρους βιομάζας.
Το διχλωροϊσοκυανουρικό νάτριο, που προέρχεται από χλωριωμένη υδροξυτριαζίνη, είναι ένα άλας νατρίου που χρησιμοποιείται ευρέως ως πηγή χλωρίου, ειδικά με τη μορφή υποχλωριώδους οξέος, για σκοπούς απολύμανσης νερού.
Το ανθρακικό προπυλένιο είναι ένα συστατικό που προέρχεται από το πετρέλαιο που χρησιμοποιείται στην περιποίηση του δέρματος και στα καλλυντικά. Λειτουργεί ως διαλύτης, διαλύοντας άλλα συστατικά και βοηθά στη ρύθμιση του πάχους των σκευασμάτων. Βελτιώνει την υφή του προϊόντος και την ικανότητα επάλειψης. Το ανθρακικό προπυλένιο έχει κριθεί ασφαλές για χρήση σε καλλυντικά σε συγκεντρώσεις που χρησιμοποιούνται συνήθως, σύμφωνα με εκτιμήσεις ασφαλείας.
© 2022 Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος
